przedmówca — m odm. jak ż II, DCMs. przedmówcawcy; lm M. przedmówcawcy, DB. przedmówcawców «osoba zabierająca głos w dyskusji, przemawiająca bezpośrednio przed kimś» Podzielał zdanie przedmówcy … Słownik języka polskiego
przed- — 1. «pierwszy człon wyrazów złożonych, których podstawą jest połączenie przyimka przed z rzeczownikiem, np. przeddeszczowy, przedhistoryczny, przedkościelny, przedrozbiorowy, przedświąteczny; przedmieście, przedmurze, przedpiekle» 2. «przedrostek» … Słownik języka polskiego
przedmówczyni — ż I, DCMs. przedmówczynini; lm D. przedmówczyniyń forma ż. od przedmówca … Słownik języka polskiego
przeciwnie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w przeciwnym kierunku, odwrotnie do siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwnie skierowane wektory sił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień